دو شب به بعد

ساعت از دو صبح گذشته. حالا تعداد کسانیکه بیدارند را می شود سرشماری کرد. زیاد نیستند . به تجربه فهمیده ام آدمهایی که از ساعت دو به آن طرف بیداری می کشند دردهای عمیقی دارند. نه اینکه همیشه حق با آنها باشد اما دارند تاوان پس می دهند. نه اینکه حتما اشتباهی کرده باشند ،برای بعضی هایشان زندگی راه این موقع بیدار ماندن را برایشان انتخاب کرده. آنهایی که اشتباه کرده اند بیدار ماندن این موقع شب عوارض بدی دارد. مرضی به سراغشان می آید به نام فکرخوره. به این فکر می کنند که چرا در گذشته طور دیگری زندگیشان را پیش نبرده اند. آنقدر فکر می کنند که فکر مثل کرمی تمام سرشان را می خورد. قدرت تصمیم گیری ازشان گرفته می شود و بعد از مدتی به جای فکر فقط وفقط توهم دارند. اما قصه آنهایی که زندگی برایشان تصمیم گرفته و اشتباهی نکرده اند نیمه شبها سختتر می گذرد. نیمه شبهای این ساعت برایشان در یک کلمه خلاصه می شود. برزخ