امروز

از راهرو که بالا اومدم با دو تا هندوانه یا همون هندونه از نوع متوسط روبرو شدم. با یه دستم لپ تاپ داشتم و مجبور شدم بذارمش زیر بغلم و دو تا هندونه رو با دو دستم گرفتم. کفشم هامو از پاهام درآوردم و ازونجایی که تعادل نداشتم افتادند به سمت پله های پایین. از پله ها بالا رفتم و شارژر لپ تاپ رو دیدم. با انگشتم گرفتمش و همینطوری که مثل پاندول آویزون بود رفتم طبقه بالا. پله آخر به سمت بالا اتفاقی که نباید میفتاد افتاد. زنبوری که درست از جلوی چشمم رد شد و من ندیدمش به علت نامعلومی پشتم رو نیش زد و حالا با دو دست هندونه و زیر بغل لپ تاپ و با یه انگشت شارژر نیم متری پریدم بالا از شدت سوزش. هندونه دست چپ افتاد و ترک برداشت. هندونه دست راست نیفتاد. لپ تاپ سقوط آزاد کرد اما با پاهام جلوی ضربه خوردنش رو گرفتم و شارژر آویزون با این پریدن خورد توی شکمم.سر جام نشستم. حالا یه هندونه ترک خورده و یه سالم داشتم. یه شارژر که هنوز با انگشتم داشتمش. یه لپ تاپ که لولاش شکسته بود و باتریش جدا شده بود و ضربه خورده بود و یه زنبور که نیمه جان بود و نفس های آخرش رو می کشید و پشتم که می سوخت.

مادرم سر رسید و گفت شانس آوردی لپ تاپت از پله ها نیفتاد و داغون نشده برادرم اما گفت شانس که نداشته باشی همینه. خط افتاده لپ تاپت. تازه لولاش هم شکسته. بابا هم اومد بالا سرم و گفت هندونه رو چرا شکستی و من گفتم این ترک خورده. اون یکی سالمه. پا شدم برم. زنبور دیگه تکون نمی خورد. پشت من هنوز می سوخت.