دوستان
بایگانی
- آذر 1402 1
- آبان 1400 1
- مهر 1400 1
- شهریور 1400 4
- مرداد 1400 8
- تیر 1400 4
- خرداد 1400 2
- اردیبهشت 1400 1
- فروردین 1400 3
- اسفند 1399 7
- اردیبهشت 1399 1
- فروردین 1399 1
- اسفند 1398 2
- بهمن 1398 2
- دی 1398 1
- مهر 1398 3
- مرداد 1398 2
- تیر 1398 1
- اردیبهشت 1398 2
- فروردین 1398 1
- اسفند 1397 1
- بهمن 1397 1
- دی 1397 1
- آذر 1397 2
- آبان 1397 6
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 2
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 4
- بهمن 1395 1
- آبان 1395 2
- مهر 1395 2
- شهریور 1395 4
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 4
- خرداد 1395 6
- اردیبهشت 1395 6
- فروردین 1395 4
- اسفند 1394 2
- بهمن 1394 2
- دی 1394 1
- آذر 1394 2
- آبان 1394 1
- مهر 1394 4
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 4
- تیر 1394 3
گلایه
بابا همینطوری در وبلاگتون رو نبندید برید. خب بذارید باشه ما به همون پستهای قدیمیتون راضی هستیم . چرا کلا تعطیلش می کنین آخه! دلخوشی یکی مثه من که بعد مدتها میاد یه چیزی مینویسه و حال و احوال وبلاگی هایی که ازشون میخونده براشون مهمه همینه. کاش بذارید بمونه. کاش خودمون میریم صحنه رو بذاریم باشه...
archer
دوشنبه 28 بهمن 1398 ساعت 23:43
ولی به این نتیجه رسیدم در وبلاگو بستن بهتر از رها کردنشه . اینکه هر بار بیای و با یه پست که برا چندین ماه پیشه رو به رو بشی که نظراتش هم تایید نشده بد تره ، ادم بلا تکلیف میمونه
ولی وقتی درش بسته میشه میگی خب رفته دیگه
تو این اوضاع کرونا یه خبری بده که زنده ای برادر
حسن کچل بودن خوبه که
اینو نگی شما چی بگی
درود بر شما---بشدت با شما موافقم
ادم گاهی دلش میخواد به قوری عمیق محو شه که هیچ ردپایی ازش باقی نمونه چه برسه به صحنه ای که کل خاطراتشو ریخته اونجا
شاید بشه اینطور بگیم که وبلاگ خودمونه دوست داریم ببندیمش یا یه طور دیگه ش هم اینطوریه که خب مخاطب داره اونها شاید دلشون بخواد بخونن ولی خب همه مثل اولی فکر میکنن
اوااا کی رفته؟