منفی ده

کلی برف اومد. خیلی زیاد . از ساعت شیش صبح تا نزدیکیهای غروب ولی الان یعنی آخرهای شب چیز زیادی ازش باقی نمونده. اینجا همیشه همینطوری بوده. رطوبت هوا زیاده و وقتی برف میاد زیاد رو زمین چیزی نمیشینه. دیروز توی هوای به نسبت بهاری وقتی رفتیم نهالهای باغ یکی از آشناها رو با کیسه بپوشونیم هیچوقت فکر نمی کردم که قراره بیست و چهار ساعت بعدش هوا نزدیک پونزده درجه سرد بشه و برسه به ده درجه زیر صفر. امسال زمستون سردی نداشتیم ولی همین چند روزه به اندازه یه فصل سرد شده و سردی رو میشه از تلف شدن توله سگی که قرار بود نگهبان باغ باشه فهمید. حیوون بیچاره شاید دو ماه از به دنیا اومدنش نگذشته بود و آشنایی که یه باغ سه هزار متری تو حاشیه شهر خریده بود لطف! کرده بود و از تو خیابون پیداش کرده بود و برده بودش سر باغ که هم وسیله تفریح بشه و هم وقتی که بزرگ شد نگهبان. شاید تقدیرش این بوده ولی واقعیت این بوده که باید پیش مادرش باشه و کم کم بزرگ بشه  

ساعت هشت و نیم شبه. خیابون ها خیلی خلوت تره. سرما به شدت آزاردهنده ست و این رو میشه از آدمهای گذری که دستاشون رو تو جیبشون کردن. پسری که که کلاه نداره و کاپشنش رو روی سرش کشیده و میره به سمت عابربانک و حتی زن نیازمندی که اون هم دستکش پوشیده فهمید. یادم رفت از درختهای گل کرده بگم که نزدیک بهار شکوفه زدن و این سرمای چند روزه همه رو از بین میبره. خیلی دلم می خواست یه اتفاق شاعرانه امروز بیفته که ته این سوز و سرما بشه یه نتیجه اخلاقی گرفت و بگم خب در عوضش اینطوری شده و اونطوری ولی خب نشد. شاید این سرما زیاد بمونه حتی با آفتاب فردا و چند روز دیگه از بین نره ولی تهش یه چیزی  مثه بهار لازمه که همه چیز رو با اون بارونهای سیل اساش بشوره و ببره. 

Michael Maas - Darkness  -  ♫