هنر بیخیالی

نزدیک به یک ساعت مکالمه با عمه جان گرامی طول کشید. به درجه ای از ادراک بشری رسیدم که اگر کسی پشت تلفن لب وا کنه و کلمه اول رو بگه منظورش رو تا آخر متوجه میشم. عمه جان با این سوال قرار شد جنگ رو شروع کنه. خب عمه جان الان مشغول به چه کاری هستی؟ و طبق رویه این چند مدت یه جواب مبهم، نامعلوم و بی آدرس دریافت می کنه. خب مشغول رسیدگی به کارهای شرکت و بحث تمدید مجوزها. ولی این جواب مبهم باعث نمیشه از سوالات بعدی منصرف بشه و مثل اینکه واقعا قصدش جدیه. خب دیگه چه کارهایی می کنی؟ هیچی همین کارهای دم دستی. چه کارهایی؟ (هووووف) چه می دونم الان که بازار ماسک داغه. داریم ماسک می فروشیم . خب خیلیم خوبه. ببین عمه جان. و شروع میشه. این ببین عمه جان یعنی شروع یه بحث طولانی و بی فایده و همیشگی و بی نتیجه. این ببین عمه جان یعنی اصلا حرفهات تا اینجا مهم نبوده من خواسته خودم رو میگم. و باید خودم رو آماده کنم برای یه بحث مسخره.

ببین عمه جان دختر عمه ت یه همکاری داره خیلی خوبه از همه نظر . با توجه به اینکه تو هم سن و سالت بالا رفته و دیگه وقتشه به هر حال من نظرم اینه که بری ببینیش . ایشالا که به نتیجه می رسه . منتظر موندم تموم بشه و گفتم ببین عمه جان اوضاع اصلا اونطوری نیست که شنیدی و برات گفتن. مشکلاتم بیشتر از اون چیزیه که از خانواده شنیدی. توقع داشتم تو هر لحظه از صحبتهام بگه خب باشه عمه جان موفق باشی هر طور صلاح میدونی و من دیگه مزاحمت نمیشم. بحث وضعیت مالی رو پیش کشیدم خم به ابرو نیاورد گفت همه همینطورن. بحث کارهای قبلی و نداشتن پشتیبانی و وعده های توخالی خانواده رو گفتم بازم نه! چه عمه مقاومی! بحث سن و سال و دیگه از ما گذشته رو گفتم و ای کاش نمی گفتم. داشت همینطوری کلی ادم به خط می کرد که فلانی تو سن و سال بالاتر از تو ازدواج کرده و الان کلی خوشحاله و حرفش رو بریدم گفتم ببین عمه جان واقعیت الان با این مخارج نمی تونم از عهده ش بر بیام و ریسک بزرگیه. گفت پسر منم تا دو سال به جای گوشت سویا می خورد و قناعت! می کرد. انگار نه انگار از صدقه سر یکی از بستگانشون به ادارات دولتی راه پیدا کرد و دیگه افتادن روی ریل زندگی رو به جلو. خلاصه دیدم بحث بی فایده س. در حالیکه صدا رو تا آخر بالا برده بودم و هی توضیح می دادم که شرایط جامعه درآمد و مخارج الان با ده سال پیش که هیچ با همین دو سال پیش هم قابل مقایسه نیست عمه جان قبول نمی کرد که نمی کرد به ناچار رو آوردم به ترفند آخر و گفتم ببین عمه جان واقعیتش خاله گرامی هم همین سعی و تلاش رو خیلی بیشتر انجام داده بود ولی آخرش گفت دیگه بهت زنگ نمی زنم اینقدر که بنده خدا وقتی مهمون دعوت می کرد خونه شون و به من می گفت بیام دخترشون رو ببینم و اینقدر که من نرفته بودم. ولی عمه جان فرمود خدا بزرگه شما با همین وضعیت شروع کنید خدا خودش درست می کنه . دیگه از عصبانیت ، از تلاشهای ده ساله و بی نتیجه گفتم از دوستهایی که هر کدوم اومدن اولش به عنوان دوست و بعدش انگاری دشمن شدند. خب مثل اینکه جواب داد. بنده خدا عمه جان وقتی این حجم از ناامیدی رو دید گفت باشه عمه جان فکراتو بکن پس . گفتم ممنون و خداحافظ. تلفن رو قطع کردم تازه متوجه شدم جلوی مغازه ای ایستاده بودم . چند نفری دارم تماشام می کنند. سردردی که چند روز ادامه داره و گرفتگی کتف و کمر نتیجه ش.

یاد حرف یه بنده خدایی افتادم. می گفت اگه میبینی بحثی فایده نداره سعی کن شروعش نکنی. دارم می گردم دنبال یه چیزی به نام هنر بیخیالی و انگاری یه کتابی همین اسم هست. شاید جواب داد. 

♬ -  Domenico Curcio - If Only